Vervolg festival

Weekend

Nog 2 dagen festival en dan zit het er weer op. Tijdens de concerten 's avonds is het heel rustig wat betreft de mensen die je wat willen verkopen. De meesten hebben geen geld om binnen te komen.

Buitenlanders betalen 100 € voor 4 avonden concert – buitenlanders die hier in Mali wonen 40 € en de Malinezen zelf moeten 16 € ophoesten of per avond soms 8 en soms 5 betalen, afhankelijk van de artiesten die optreden.

Vrijdagavond o.a. het optreden gezien van de wereldberoemde coraspeler Toumani Diabaté. Hij kwam geregeld naar Nederland voor het festival mundial in Tilburg. 2 jaar geleden was Jeremy (onze huisbaas) uitgenodigd om met een aantal vrienden naar een feestje in zijn huis te komen. Iets wat wij natuurlijk niet afgeslagen hebben. We hebben toen ook even met hem staan praten en hij was toen blij verrast mensen te ontmoeten die zelfs in Tilburg geboren waren, de stad die hij kende.

Zo zie je maar. Heeft het toch nog iets goeds om een kruikenzeiker te zijn.

De optreden van het festival vinden plaats op het grote terrein en 's avonds op het drijvende podium maar er is ook een zogenaamde village du festival. Daar staan een aantal gebouwen waar festivalgangers kunnen slapen – daar is ook elke avond disco tot 5 u 's morgens (tegen die tijd zijn wij al uren aan het slapen) – en daar is ook overdag zo nu en dan een optreden.

Zaterdagochtend was er een prachtig optreden van de Chasseurs o.l.v. Korodougaw. Een bekende naam blijkbaar in die wereld. Mannen met muziekinstrumenten – vrouwen met kalebassen – dansers – veel zingen en vooral verhalenvertellers met veel hilariteit maar ook ernst.

Jammer dat we geen Bambara praten maar alleen zien wat er gebeurt is al een ervaring op zich.

Zaterdagmiddag op de rivier een wedstrijd van pirogues = vissersbootjes. Een soort regatta tussen verschillende dorpjes die een afstand moesten afleggen in de rivier en om 2 boten moesten roeien.

In sommige bootjes zatwel 16 man als een bezetenen te roeien → ze zijn heel ondiep, de rand ligt bijna in het water met zoveel mensen erop – met elke slag komt er water in de boot en inderdaad: 2 boten sloegen om en moesten alle mannen uit het water worden gehaald.

In de avond weer een concert maar het is hier al sinds woensdagavond aan het waaien.

Donderdag – vrijdag en zaterdag is het overdag heerlijk (Nederlands) zomerweer – goed te doen – maar in de avond koelt het vreselijk af. We hadden vrijdagavond al een fleece-deken bij ons – zaterdag waren we niet meer thuis geweest om iets te halen en het was stervenskoud. Gelukkig had Janette nog een deken in de auto liggen die we mochten gebruiken als omslagdoek.

Hadden we wel nodig. Maar ja, daarna moet je nog op de brommer een stuk naar huis rijden in de kou mat alleen een tshirt en een blouse aan.

Zondagochtend eerst een stuk gaan rijden richting het noorden langs de rivier. Het zandpad ging helaas niet vlak langs het water. Wel langs een voormalige textielfabriek (katoen) – een chinese theeplantage (zij leggen de wegen aan en zij bouwden de stadions) en een klein dorp. Hier en daar ook een baobabboom (apenbroodboom)

Het was het laatste ritje op de motor want Benke moest met een vriend terug naar Bamako. Jeremy moest maandag werken en dat kan hij niet zonder motor.

Konden wij tenminste ook en keer een motortaxi uitproberen (die hield er mee op vlak voor we op de bestemming waren).

Om 6 u besloten we even thuis te gaan rusten voor het avondconcert zou beginnen. Diverse keren even de ogen open gedaan om te kijken hoe laat het was totdat Janette ons belde om te weten of we nog kwamen: 11 u 's avonds → toch maar weer even aangekleed en met de taxi (er zaten al 3 mensen in maar er kan altijd meer bij) naar het concert: de laatste artiesten waren bezig: het blinde paar Amadou en Mariam uit Sikasso. Vrienden van Abou, de man van Janette dus wij na afloop heel brutaal langs alle veiligheidsmensen backstage voor een begroeting.

Nog even naar een gezellige bar met ons allen voor de afterparty maar om 2 u hielden wij het voor gezien. Ik ben al een dag snipverkouden geweest en nu is Dirk aan de beurt.

Het is nu maandagochtend als ik dit schrijf. We moeten weer inpakken. Rond het middaguur worden we opgehaald door Janette en gaan we op weg naar Sikasso, naar de kindertjes op het erf en naar het jeugdcentrum: computers brengen

wordt alweer vervolgd

Het is nu weer sinds gisteren Afrikaans warm

Groetjes Tonny en Dirk