Schotlands Low- en Highlands 16 – 25 juli 2015 dag 7

10 daagse Schotlands Low-and Highlands

Dag 7: 22 juli. Queen’s view – Falls of Bruar – Blair Atholl distilleerderij

Vandaag niet zoveel kilometers om te rijden maar wel een hele mooie route. J hoeft niet altijd ver om prachtige natuur te zien. Vlakbij Pitlochry gaat een zijweggetje naar het westen richting Loch Tummel en Loch Rannock, waar de weg doodloopt. Maar zo ver gaan we niet, we slaan eerder af. De weg is niet al te breed en bij elke bocht die niet al te overzichtelijk is kun je een tegenligger verwachten. Gelukkig zijn dat meestal personenwagens maar precies in een bocht waar ik wil gaan filmen is het raak: een touringcar komt ons tegemoet en waarschuwt dat er nog een vrachtwagen achteraan komt ook. Het past allemaal net.

Queen’s view is een prachtig uitzichtpunt over Loch Tummel en niet genoemd naar de huidige koningin maar naar de vrouw, Isabelle. Van Robert the Bruce vele eeuwen eerder.

Het uitzicht is waanzinnig mooi en je kunt heel ver kijken. Veel foto’s maken dus en dan weer op weg langs Loch Tummel naar het gehucht Tummel bridge. Daar pakken we de zijweg die ons langs een bos voert (er wordt veel gekapt) – langs een paar verdwaald staande boerderijen – natuurlijk veel schapen.

We weten dat er een viaduct aankomt van maximale doorrijhoogte 3,70 m (de busis 3,60 m) en we wachten af. Uiteindelijk blijkt het van een spoorlijn te zijn en het past allemaal net: eerst een bocht met een bruggetje met stenen muren en dan nog de boog van et viaduct. We moeten een beetje manoeuvreren (nou ja, Ard de chauffeur natuurlijk) door de bocht en de boog maar het lukt uiteindelijk.

We zijn dan vlakbij House of Bruar: een hele grote winkel in de middle of nowhere. Dames- en herenkleding – levensmiddelen zoals brood en vlees (ik zie vlees voor 35 Engelse ponden per kilo) en lekkernijen zoals jams, chutneys mosterd koekjes etc etc  Ook handgemaakte bonbons voor 5 pond 100 gram!!

We gaan er eerst koffie drinken want achter de winkels, in het bos loopt een pad naar de watervallen van Bruar. De eerste waterval is vlakbij en daar is ook een groepje jongeren bezig aan een survival tocht: ze moeten van een rots afglijden en in het water eronder springen. Niet iedereen loopt meer naar de 2e waterval: het is te leuk om naar de survivals te kijken en de winkels lokken ons. Bijna iedereen komt dus ook met een plastic tas van de winkel de bus in! Na de lunch rijden we weer richting hotel, maar e komen vlak langs het kasteel Blair Atholl en we besluiten even het landgoed binnen te rijden voor een foto!! Dat schiet in het verkeerde keelgat van de mannen bij de meldpost waar ook de kaartjes moeten worden gekocht voor een bezoek aan kasteel en park. Het is niet de bedoeling om het terrein op te rijden als je het kasteel niet wilt bezoeken en we mogen bij gratie Gods verderop even draaien. Zo hebben we toch nog een mooie blik op het kasteel gehad.

Een aantal mensen gaan niet mee naar de whisky distilleerderij en die kunnen voor de deur van het hotel uitstappen want wij gaan naar Blair Atholl whisky en die is aan de rand van het stadje. Een aardige knul uit Pitlochry (hij studeert ondertussen in Edinburgh) leidt ons rond en kan alles vertellen over het proces: gerst – gist – water (en hier geen turf) zijn de ingrediënten die nodig zijn om whisky te maken en het eerste begin is eigenlijk hetzelfde procedé  als bij het maken van bier.

Pas bij het distilleren komt er meer alcohol vrij en de kleur van de whisky komt pas bij het rijpen in het vat. De vaten zijn eerst gebruikt bij de productie van sherry (Jerez de la frontera). Blair Atholl is nu onderdeel van Bell’s maar voor de lokale markt wordt er een speciale single malt gemaakt die 12 jaar heeft gerijpt op vat en in Nederland niet te koop is. Die mogen we trouwens ook proeven (aan mij niet besteed) en na overleg met zwager Ton in Nederland wordt mij verzocht een fles mee te nemen voor neef Martijn, de whiskykenner van de familie.

Rond 4 uur zijn we weer terug bij heet hotel en ik heb nog beloofd een wandeling te maken naar de zalmladder, aangelegd bij de bouw van een stuwdam. Zonder de ladder zou de zalm nooit meer terug kunnen zwemmen naar zijn / haar geboortegrond om weer kuit te schieten. Zo’n 5000 zalmen per jaar maken er gebruik van.  We zien zelfs achter het glas een zalm de weg zoeken naar boven.

’s Avonds voor de laatste keer heerlijk eten in dit hotel: eend paté – witvis met dille/wijnsaus – chocolade mousse toe. Heerlijk!!! Was de wifi maar zo goed als het eten! Bijna geen bereik op mijn kamer dus met veel moeite steeds proberen de foto’s op het blog te zetten om van de filmpjes maar niet te spreken.

Morgen gaan we naar het laatste hotel. Wellicht daar beter bereik. Volgend blog over het bezoek aan Edinburgh