Schilderachtig Andalusië (Kras) 5 – 19 april 2016 (4)

9 april: Gibraltar

de bus komt vandaag voorrijden om kwart voor 9. Het is ongeveer 5 kwartier rijden van Mijas naar Gibraltar en een deel gaat over de tolweg om niet al te veel tijd te verliezen. Maar het is zaterdag en zo vroeg is er nog niet zoveel verkeer op de weg.

Als we Gibraltar naderen zien we de rots mooi liggen en zelfs de berg aan de overkant, in Marokko,  is zeer goed te zien. We stoppen dus even bij een bushalte in La Línea (de grensplaats aan de Spaanse kant) voor een fotostop. Je weet nooit wat voor uitzicht we hebben als we hier weer wegrijden.

We stoppen aan de grens, de bus blijft in Spanje en lopend met het paspoort in de hand gaan we de grens over. Daar staat het busje voor de rocktour al op ons te wachten.

We moeten eerst naar het kantoor om kaartjes te halen voor de grotten en een pasje voor de tolweg op de rots (het is een Natuurpark) en dan gaan we echt beginnen. Het is de gebruikelijke route. Langs de vestingmuren van na 1700 en daarna die van de Spanjaarden van voor 1700, door de stadspoort en dan zien we in een parkje het kerkhof van de gesneuvelden van de Slag van Trafalgar waar ook Nelson gedood werd. (hij ging in een vat cognac naar Engeland om zo het lichaam goed te houden).

We zien de droogdokken waar de schepen worden gerepareerd en waar de marinehaven is. We komen langs een soort waterval langs de rots maar dat is het afvalwater van de ontziltingsfabriek. Gibraltar maakt zijn eigen zoet water.

Via een tunnel komen we bij Europapoint, het meest zuidelijke puntje van Gibraltar (niet van Spanje want dat ligt bij Tarifa) . hier zien we de vuurtoren (die werkt nog)– de nieuwe moskee, geschonken door koning Fahd van Saudi Arabië (de enige moskee die vanaf Afrika te zien is in Europa) en het kanon op het puntje.

Hier hebben we een heel helder zicht op de berg in Marokko met links daarvan de Spaanse enclave Ceuta. We hebben geluk, ook volgens de chauffeur want de dag ervoor was er helemaal niets te zien. Dan rijden we de rots op, het Nationaal park in. Dure appartementen met mooi uitzicht vlakbij “gratis” slaapplaatsen (de gevangenis) – het voormalige Joodse kerkhof – de voormalige flats van de militairen en het militair hospitaal (worden nu luxe woonoorden) en we krijgen een steeds mooier uitzicht op de stad beneden met de haven en de pieren.

Bij St. Michael’s cave stappen we uit om de grotten te zien en een aantal apen. Binnen is een mooie omgevallen stalagmiet te zien en je krijgt zo een beeld van de vorming van een druipsteen (1 cm in 100 jaar)

Nog een stop bij de voedselplaats van een andere kolonie Makaken en dan rijden we langzaamaan naar beneden. We zien een aantal kerken van verschillende godsdiensten (katholiek – anglicaans – Schots – de synagoge, een van de 4 etc.) er leven in Gibraltar mensen van 21 verschillende religies naast elkaar zonder een wanklank. We komen dan weer beneden en bij het centrale plein stappen we uit.

Het casemates plein is het centrum voor de Gibraltareños. Hier beginnen de terrasjes en de winkeltjes en hier hoor je iedereen Spanglish praten: een mengelmoes van Spaans en Engels.

Tijd voor koffie- voor winkelen – voor lunch (ik eet sinds jaren een heerlijke pizza vol met serranoham, tomaat, rucola en Parmezaanse kaas die ik niet helemaal op kan) etc.

Tegen 4 u lopen we samen terug naar de grens en als we de landingsbaan oversteken gaat het alarm al af. Binnenkort komt of vertrekt er een vliegtuig en aan de overkant besluiten we te wachten. Er landt inderdaad een vliegtuig en we kunnen het mooi fotograferen. Het is de enige landingsbaan ter wereld waar je lopend overheen mag en niet altijd heb ik het geluk dat er net een vliegtuig komt of gaat.

We rijden helemaal langs de kust terug naar het hotel in Mijas! Een dag met een gouden randje.

Morgen een halve dagtocht naar de grotten van Nerja en naar Nerja zelf: Balcón de Europa