Moorse erfgoed dag 2

5 sept. 2013: Alpujarras

Vandaag de rit Malaga – Nerja – Alpujarras / Pampaneira – Granada.

Om 9 u vertrek vanuit Malaga en binnen een uurtje kunnen we koffie gaan drinken op het Balkon van Europa in Nerja. Bij Motril gaan we het binnenland in en langs het grote stuwmeer van de rivier Guadalfeo bereiken we de zijweg naar de   Alpujarras.

Dit is de streek waar de Moren in 1492, na de Reconquista (de herovering), naar waren verbannen door de Kath. Koningen. Ze mochten blijven als ze extra belasting betaalden. Velen gingen echter terug naar Noord Afrika, anderen werden in schijn christelijk (moriscos). Hier woonden al Moren sinds de 13e eeuw en zij noemden het gebied: Al Busherat = het grasland. Zij legden hier de terrassen aan en zorgden voor de irrigatie, net zoals zij dat deden in Noord Afrika.

Het is het berggebied tussen de Sierra Nevada en de Costa del Sol met het dal van de río Guadalfeo. Er lopen diverse wegen over de bergrug met veel kleine, witte dorpjes. In de Alpujarras is veel olijventeelt, een beetje mijnbouw en er zijn veel hamdrogerijen. Het is een zeer vruchtbare vallei met veel smeltwater uit de Sierra Nevada.

De Alpujarras werd een soort Moors reservaat maar er kwam een Islamitische opstand in 1570. De Moren woonden bijna allemaal hier en de  Moorse taal en religie werd verboden . Er komt opstand en Juan van Oostenrijk (de bastaardzoon van Carlos V) moest de opstand onderdrukken. Hierna moest iedereen het land uit (1571) zoals de Joden in 1492. Enkele Moren moesten blijven om de landbouwtechnieken te leren aan de boeren die waren gekomen uit Gallicie en Asturias voor de christelijke herbevolking. Maar zij wisten niet om te gaan met de irrigatie – hadden geen idee hoe te werken en de streek raakte in verval en werd straatarm.

De huizen met platte daken zijn uniek voor Andalusië en doen eerder Marokkaans aan. De daken zijn van klei omdat ze dan ondoordringbaar zijn voor de regen. De muren van de huizen zijn vaak 75 cm dik. + schoorstenen

Behalve hammen komen hier ook met de hand geweven kleden vandaan. Jarapas:dekens en spreien van resten van lappen, overblijfsel nog uit de Moorse tijd: huisnijverheid = recyclen van lappen = harapa = jarapa. Tot ver na de W.O. II was dit een zeer arm gebied. Tegenwoordig worden hier de mensen het oudste van Spanje!!!!

Bij het Hippy-stadje Órgiva (Chris Stewart, drummer van Genesis is hier nu boer en lid van de gemeenteraad) nemen we de bergweg naar

Pampaneira: Is helemaal nog een Moors Stadje met witte huizen van 1 verdieping die worden beschouwd als pre-Berbers.  Mooie smalle straatjes, leuke winkeltjes, heerlijke terrasjes om te lunchen. Het stadje werd in 1976 uitgeroepen tot het meest aantrekkelijke dorp van de provincie en in 1977 en 1978 volgde de prijs van het Nationaaal buro voor toerisme voor het best bewaarde en best onderhouden dorp. Het dorp heeft nog steeds hele schone straten en het is autovrij.

Na de lunch via het kuuroord  (mineraalwater) naar het hotel in het centrum van Granada. Koffers op de kamer en nog een korte wandeling door het centrum, afsluitend op een terrasje