Baltische staten: 11 dagen Litouwen – Letland – Estland Dag 5

Dag 5 : Koerse schoorwal

De Koerse schoorwal ligt ongeveer 100 km lang als een sikkelvormige boog voor de kust van Litouwen. Een deel hoort bij de Russische enclave Kaliningrad (Koningsbergen) en het deel wat wij gaan bezoeken hoort bij Litouwen. Op sommige plaatsen maar 1 km. breed en op zijn breedst nog geen 5 km.

Vroeger lagen er een aantal eilanden voor de kust en op een ervan woonde een meisje, Neringa. Zij groeide uit tot een reuzin en ging de vissers helpen. Ze dreef de vissen in hun netten en redde hun schepen. Maar op een dag  bracht de zeegod Golvenblazer zulke stormen dat de vissers haar smeekten hen weer e helpen. Alzo geschiedde: ze schepte zand in haar schort en stortte het tussen de eilanden, net zolang tot alle eilanden met elkaar waren verbonden en de duinen hoog genoeg waren om de zee tegen te houden. Zo ontstond er een “haf”, een soort meer / binnenzee. Alleen bij Klaipeda is er een opening naar de Oostzee.

Daar moeten we dus de ferry nemen om aan de overkant te komen. Het heeft vannacht flink geregend maar nu, rond 9 uur is het praktisch droog. De overtocht duurt 5 minuten en dan kunnen we aan de rit beginnen. De weg is de oude postweg van Klaipeda naar Koningsbergen en de Russische tsaren maakten van deze weg gebruik als ze naar het westen reisden.

Sinds 1991 is het gebied een Nationaal park en de auto’s moeten tol betalen om van de weg gebruik te maken.

Het is droog geworden bij onze eerste stop: de reigerberg. Hier nestelen tegenwoordig zo’n 4000 aalscholvers en een paar duizend reigers. We kunnen vanuit een platform de vogels in de bomen zien zitten, klaar om uit te vliegen om vis te vangen. De bomen zijn veelal kaal in dit stuk bos want de uitwerpselen van de vogels doen er geen goed aan.

Soms zien we rechts bos en links het water van het Haf, dan weer links bomen en rechts duinen. Naast de weg voor de auto’s is er over bijna de hele lengte ook een pad voor fietsers. Het is vakantie dus er wordt druk gefietst.

Onze tweede stop is bij het huis van Thomas Mann. De Duitse schrijver bracht hier voor W.O.II een aantal zomers door met zijn gezin. Op een heel mooi plekje met uitzicht op het Haf. Er was in die tijd een kunstenaarskolonie op de schoorwal. In W.O.II heeft Göring het als jachthuis gebruikt

Vanaf het Parnidisduin hebben we uitzicht op het dal van het zwijgen (een brede kom tussen 2 duinen) – op het Haf – de Oostzee en op de enclave Kaliningrad.

Daarna is het tijd voor koffie – wandelen – lunchen in Nida (voorheen Nidden). In de Sovjet tijd werd het genoemd als mooiste dorp in de Sovjet Unie!!.

Al bewoond in de Steentijd en later eigendom geworden van de Duitse Orde. Vroeger meer naar het zuiden maar bewoners moesten vluchten voor de pest en de verzanding.

Een leuke haven met naar een paar originele vissersboten van de Koeren – een etnografisch museum over het leven van de Koeren – een mooie promenade en voor elk wat wils wat eten betreft.

Na de lunch beginnen aan de rit terug maar er rest nog 1 stop: De heksenheuvel in de plaats Juodkrantë (bekend in de 19e eeuw als vindplaats van barnsteen / amber).In het bos, op een wandelpad van 2 km staan 82 houten beelden van personages uit Litouwse sprookjes en sagen. Houtsnijders hebben eind jaren ’70 deze beelden gemaakt.

Ook hier een mooie boulevard en bij de parkeerplaats een Smart auto met koffiezetapparaat voor een heerlijk bakje koffie.

Dan is het tijd voor het laatste stukje naar de ferry. Het is druk maar er varen 2 ferry’s tegelijk dus al te lang hoeven we niet te wachten

En vanavond is het weer een heerlijke temperatuur om op een terrasje in de stad te eten.

Morgen via de Kruisenheuvel naar Letland