Zussenweekend 2014: Valencia 7 – 9 nov: Blog 3

Zaterdagmiddag 8 nov.

We huren de fietsen dus vlakbij ons appartement. De verhuurder blijkt een Argentijn te zijn en hij kijkt voor we vertrekken nog even de fietsen na - banden oppompen – er worden foto’s gemaakt van de nummers van de fietsen met mijn rijbewijs erbij als onderpand en dan kunnen we vertrekken.

Het eerste stukje moet door de stad, langs de botanische tuin en dan zijn we meteen bij de vroegere rivier die dwars door de stad stroomde: de Turia.

De laatste grote overstroming was in oktober 1957 en richtte zoveel schade aan in de stad en er vielen zoveel slachtoffers, dat werd besloten de rivier om te leggen om de stad heen.

Men dacht allereerst een spoorlijn of een autoweg aan te leggen (idee van Franco) in de rivierbedding maar de inwoners kwamen in opstand. Besloten werd toen, in de jaren ’80, dat het een groene bestemming zou krijgen.

Het is nu een groene oase van 110 hectare en rond de 10 km lang: plantsoenen met vele bomen o.a. de kapokboom die ik uit Spanje vooral ken als “palo borracho” = als het regent zuigt hij zijn stam vol met water voor drogere tijden en op de stam heeft hij doornen om ervoor te zorgen dat dieren er niet aan gaan knagen om het vocht eruit te halen. Hij heeft dus dan een “bierbuik” – veel sinaasappelbomen (identiteit van de streek natuurlijk - veel sportterreinen (honkbal – voetbal – tennis etc.) – fonteinen – speelplekken voor de kinderen: o.a een Gulliver reuzenfiguur al speelobject. Het grootste deel van het complex is ontworpen door Ricardo Bofill

Langs het hele traject loopt een fietspad en een voetpad en natuurlijk zijn alle bruggen nog over die vroeger de rivier overspanden. Het is zaterdagmiddag en mooi weer dus het is heel druk met ouders met kinderen – joggers – fietsers – wandelaars – zonaanbidders etc.

We gaan niet metten het hele traject over want op het programma staat eerst nog een bezoek aan een voormalige markthal in de Ensanchewijk: Mercado Colón.

Ontworpen als een oud stationsgebouw door een leerling van Gaudí (jugendstil dus), later gebruikt als overdekt marktgebouw maar ook weer verlaten.

Gelukkig heeft het een nieuwe bestemming gekregen en de hal is gerestaureerd. Nu vele restaurantjes – barretjes – winkeltjes en veel keramiek is er te zien. De fietsen gaan op slot en we lopen door de enorme hal. De terrasjes zitten al voor een deel vol, het is een beetje merienda-tijd: tussenmaaltijd tussen ontbijt en middageten. Wij beseffen ook dat het nog een tijdje duurt voor we aan het strand aan de paella kunnen beginnen dus we nemen een kopje koffie met en pan tostado die we besmeren met tomaat en een beetje olijfolie. Kunnen we er weer even tegen.

Verder weer dan langs de rivier al snel zijn we bij het Palacio de la musica (fotostop) en kort daarop komen we bij Ciudad de las artes y de las ciencias. We stoppen even maar bewaren het bezoek voor na het eten. Verder dus richting strand – spoorbrug over – langs de haven – de jachthaven en dan zijn we bij het strand waar de meeste restaurants zijn. Het is nu etenstijd en we gaan op zoek naar een plekje om de enige echte paella valenciana te eten.

Volgens de boekjes is restaurant La Pepica he meest beroemd en vele Vips hebben hier al ooit gegeten. Het is ook al open sinds 1898. Het zit echter vol met busladingen Japanners en wij gaan gewoon bij de buren eten.

Voor 15 € per menu eten we patatas bravas en salade vooraf en na een tijdje wachten komt de paella-pan op tafel. Paella valenciana heeft groente – kip – konijn en geen schaal- en schelpdieren. Was oorspronkelijk het eten van de rijstboeren die hun restjes op aten in combinatie met hun rijst en wat vlees. we doen de schotel eer aan maar helemaal leegeten gaat niet lukken. we zitten vol! Dan nog een toetje of koffie en kunnen we weer op de fiets richting de stad. Het is ondertussen 4 uur geworden

Ciudad de las ciencias y de las artes van de architect Calatrava staat nog op het programma voordat de fietsen weer terug gebracht moeten worden.

Dat wordt het volgende blog