Noorwegen, Puur natuur 5-16 juni 2019. Kras natuurlijk (8)

Dag 8: Forde – Fjaerland – Sogndal – Vik – Vossestrand

Vandaag gaan we van alles leren over de gletsjers maar eerst moeten we weer terug, langs het water, naar Skei. Daar nemen we weg nummer 5 naar Fjaerland, de boekenstad. Vroeger een afgelegen kerkdorp aan de uitlopers van het Sognefjord en het kon alleen met de ferry bereikt worden. Dankzij weg 5 die klaar was in 1986 en werd geopend door Mondale, de vicepresident van de USA omdat zijn familie hier vandaan kwam, is de stad bereikbaar over de weg met een aantal tunnels.

Voor we het stadje bereiken nemen we eerst een zijweggetje. Daar kunnen we namelijk dicht bij een zijarm van de grootste gletsjer van het Europese vasteland komen. De gletsjer is de Jostedalsbreen en beslaat 450 km2. De zijarm is de Boyabreen en we kunnen redelijk dichtbij komen. Boven aan de top heeft de gletsjer allerlei kleuren tussen wit en blauw en aan de voet ervan ligt een meertje. Het schijnt deze winter niet zoveel gesneeuwd te hebben als normaal.

Volgend bezoek is Norske Bremuseum in Fjaerland, aan de kop van een fjord. Hier zien we een film (Ivo Caprino) over de gletsjer en de zijtakken – een uitleg over de klimaatverandering en in het museum zijn een aantal experimenten te doen (waarom is gletsjerijs blauw – waarom is een fjord groen etc. Een gletsjer ontstaat als er jaar na jaar meer sneeuw valt dan er kan smelten. De dikke laag ijs is een soort dikke vloeistof en het ijs gaat stromen, meestal onder de ijskap vandaan. De spleten zijn bij verse sneeuwval niet te zien maar de gletsjer beweegt wel. De fjordenkust is in principe ontstaan door de werking van het ijs

Na dit bezoek is het een half uurtje rijden naar de belangrijkste stad in de streek: Sogndal. Hier zijn we aangekomen bij het Songjefjord: de langste van Noorwegen want van ingang tot kop is het fjord 185 km lang en ook een van de diepste. Op sommige plaatste is het fjord meer dan 1300 m diep. In de 19e eeuw kwamen hier veel Engelse toeristen en ook de Engelse koninklijke familie plus de Duiste keizer Wilhelm die hier verbleef tijdens de aanslag in Serajevo (begin W.O.I). In de buurt veel fruitteelt

Na de lunch moeten we verder. Het is een groot half uur rijden naar hella waar we weer met de ferry het water over moeten steken. Hier is een soort driehoeks oversteek: Vangsnes – Hella – Dragsvik. In 15 min varen wij van Hella naar Vangsnes en daar vlakbij ligt Vik met de kerkdorpen Hove en Hopperstad.

In Hopperstad gaan we een goed bewaard gebleven staafkerk bezoeken. Deze dateert uit de 12e eeuw (1140) en is een van de oudste. Vroeger waren er zo’n 100 staafkerken door heel Noorwegen maar slechts 28 zijn er bewaard gebleven. Ze werden in de 12e eeuw vooral gebouwd door rondreizende handwerkers die nog de technieken kenden die de Vikingen ook gebruikten. De daken waren b.v. een omgekeerd schip. De staven (= de staande palen) zijn hier 8 m hoog en de kerkjes konden bewaard blijven omdat ze werden gebouwd op een stenen fundering. De palen werden o.a. bijeen gehouden door constructies als andreaskruizen. Het kerkje hier heeft binnen zelfs een baldakijn met schilderingen en bij het altaar is in de zijmuur  een opening gemaakt met een luik. Lepralijders moesten de mis buiten bijwonen maar kregen de hostie door het raam aangereikt.

Na dit bezoek moeten we nog de Vikafjellet oversteken met het hoogste punt boven de 1000 m. en daar is nog een bijna bevroren meer. Als laatste nemen we de afdalen naar Myrkdalen en bij Vossestrand ligt ons knusse hotel voor vanavond midden tussen de grote skihotels . Morgen hebben we een optionele excursie: boot en trein en we moeten vroeg op!!