Noord Portugal en Galicië: 10 daagse reis (Kras) dag 4

6 mei 2017 - Fisterra, Spanje

Dag 4: Noia – Muros – Carnota – Fisterra - Guisamo

Om kwart over 9 rijden we via een smalle straat naar de doorgaande weg om te stoppen bij het busstation. We gaan nl. Noia nog even bezoeken, een historisch stadje aan de Ría van Noia en Muros. Een mooi oud centrum met smalle straatjes en een bedrijvige overdekte markt waar heel veel verse vis ligt maar er zijn ook kramen met groente en fruit. We zijn op weg naar het Romaanse kerkje San Martín met een mooi voorportaal wat lijkt op de Puerta de gloria van de kathedraal van Santiago.

Het kerkje Santa Maria wordt niet meer als zodanig gebruikt (Romaans – 14e eeuw) maar na diverse opgravingen op het oude kerkhof hebben ze een aantal grafstenen geëxposeerd met allerlei tekenen van de gildes van de personen erop.

We drinken nog koffie op een van de terrassen en dan vervolgen we onze weg, helemaal langs het water naar Muros. Een mooie vissersplaats en bijna in zijn geheel een monument. In de oude visserswijk staat een mooi marktgebouw maar nu op zaterdagmiddag is er niet veel meer open. We lunchen hier en dwalen wat door straatjes en rond 2 uur gaan we weer op weg en nog steeds het water volgend.

In Carnota (tarbotkwekerij – 6 km strand) staat de grootste “hórreo” van Galicië uit de 18e eeuw en 35 m lang. Vroeger bewaarde men hier de aardappelen – uien – wortelen – mais etc. en door de ronde stenen onder het voorraadschuurtje kunnen de muizen en ratten er niet in komen. Fotostop dus en ook op het kerkhof ernaast nemen we een kijkje. De kerk is helaas aan het einde van de middag pas open want we zien een aankondiging van een begrafenis mis.

Bij Cee is de scheiding tussen de Rías Baixas en Rías Altas. en dan komt uiteindelijk de meest westelijk gelegen heuvel in zicht en bereiken we tenslotte Fisterra (Finisterre). In Oude tijden dacht men dat hier het einde van de wereld was: Finis Terrae dus: Non Ultra = niet verder! Pas tijdens de regeerperiode van Carlos I (onze Karel de Vijfde) werd dat veranderd in Plus Ultra = alsmaar verder. Hij had immers een rijk waar de zee nooit onderging

We rijden helemaal naar het uiterste puntje en lopen naar de vuurtoren. Daar staat sinds een tijdje een paal die het einde van de “camino” aangeeft: 0.0 km. Menig pelgrim komt hier nog naar toe vanuit Santiago en velen gooien hier hun schoenen waarop ze gelopen hebben de oceaan in.

Ik ga met de meesten van de groep een paar km terug lopen naar het stadje Fisterra. Heerlijk 2,2 km lopen in een lekker tempo en de bus pikt ons bij het einde van de weg naar de vuurtoren weer op. Zo kom ik ook aan mijn dagelijkse stappen die ik wil maken.