Moorse erfgoed dag 8

11 sept. 2013: Grazalema – Ronda – trein naar Algeciras

Weer een warme dag vandaag volgens de berichten maar wij zoeken het vandaag hogerop. Vanuit Jerez de la Frontera rijden we langs Arcos naar El Bosque en daar gaan we de Sierra de Grazalema in.

e hoogte schommelt tussen de 250 en 1654 m boven zeenivo, een paradijs voor natuurliefhebbers en er zijn zeldzame vogelsoorten zoals: de iberische keizersarend, die wordt bedreigd met uitsterven. In Zuid-Spanje leven nog ongeveer 150 broedende paartjes. De steenarend is iets donkerder van kleur en de vale gier is het symbool van de streek en vrij gemakkelijk te zien vooral tegen de rotswanden van de bergen. De pinsapoboom is een prehistorische zilverspar nog uit het tertiair. Het is een volle boom met dikke naalden rondom de takken en groeit alleen boven de 1000 m.

Dit is de streek van de Pueblos Blancos: Een aantal Andalusiërs woonden vroeger liever op de heuveltoppen in de versterkte plaatsen dan op de vlaktes. Daar was het gevaar van rovers veel groter. Ze zijn in Moorse stijl witgekalkt om de zonnestralen terug te kaatsen. De meeste huizen werden gebouwd van gebakken klei. Er zijn maar kleine ramen, vaak diep in de muur gebouwd om het binnen zo koel mogelijk te houden. De meeste dorpen zijn agrarische plaatsen, vaak met een lange geschiedenis.

We rijden via een paar dorpjes naar de Pas op 1103 m hoogte om te genieten van het uitzicht en daarna zijn we al snel in Grazalema: Een van de belangrijkste dorpen in het gebied en al bewoond in de prehistorie . Veel smalle straatjes en witte huizen. Het stadje bestond al in de Romeinse tijd en in de Moorse tijd heette het: Ben-Zalema. Er zijn een aantal kerkjes uit de 17e eeuw, soms gebouwd op resten van een moskee. Er is nog een Arabische brug over de rivier en vanaf het parkeerterrein heb je een mooi uitzicht o.a. op een Middeleeuwse weg

Hier in de Sierra de Grazalema valt gemiddeld de meeste neerslag van heel Spanje. De stad is beroemd om de wollen dekens en het gebak: cubiletes.           We houden hier de koffiestop en genieten van het zonnetje, hier niet zo warm als in Jerez en Sevilla want we zitten hoog.

Dan via een kurkenbos (sommige bomen zijn niet van hun kurk ontdaan en zien fel bruin) naar Ronda, de stad aan de kloof en altijd nog meer dan 700 m boven de zeespiegel. Hier tijd voor foto’s en uitgebreid lunch en om 3 u wandelen we naar het treinstation. We gaan met de tein door de bergen naar Algeciras, een mooie rit van 2 uur.

Daar staat de bus weer op ons te wachten voor de korte rit naar Hotel Reina Cristina, prachtig gelegen in een hele mooie tuin en een van de oudste hotels aan de kust. Een heerlijk uitgebreid dinerbuffet en daarna relaxen op het terras in de tuin. Het is hier zeer goed toeven!!!!