Het Moorse Erfgoed dag 8: Grazalema - Ronda - Algeciras

1 mei 2013: Grazalema – Ronda – Algeciras

Het is vandaag een vrije dag in Spanje: Dag van de Arbeid. Dat is vooral te merken aan de vele groepen fietsers die de vrije dag benutten om een bergetappe te fietsen in de bergen rondom Grazalema en Ronda.

Wij rijden vanuit Jerez richting Arcos de la Frontera, prachtig gelegen op een heuvel met uitzicht op een stuwmeer. Dan de weg naar El Bosque en onze blik wordt getrokken naar de berg voor ons: het heeft de vorm van een liggende vrouw met haar hoofd – borsten – buikje etc. Prachtig om te zien.

Bij El Bosque wordt het menens: wij gaan beginnen aan onze bergetappe op weg naar Grazalema. We zien her en der dorpjes tegen de helling geplakt ( b.v. Benamahoma: betekent zoon van Mohammed) – passeren vele fietsers en op de pas, waar we stoppen om van het uitzicht te genieten (we zitten dan op 1100 m hoogte), wordt ons gevraagd een foto te nemen van de net aangekomen fietsclub.

Na een paar kilometer bereiken we onze eerste halteplaats voor vandaag: Grazalema. Een prachtig stadje met mooie vergezichten en omhoog kijkend zie je de roofvogels op zoek naar prooi. Het is koffietijd voor ons en 1 winkeltje valt altijd op: prachtige wollen dekens – jasjes – sjaals etc. Hier valt de meeste regenval van heel Spanje (er is een dekenfabriek) maar wij hebben geluk: de zon schijnt en dat nodigt uit voor een wandeling. In de kerk staat een beeld voor het altaar van de lokale patroonheilige. Morgen is zijn dag en dan mag hij in processie door de straten!

Via een bos met kurkeiken naderen we Ronda, de stad aan de 170 m diepe kloof El Tajo. Tijd voor de lunch – wandeling – foto’s en  zoals altijd is het er gezellig druk. Een paar dagen geleden had mijn collega hier nog een sneeuwbui maar wij kunnen op he terras eten. Het weer is een beetje zoals de tijd van het jaar doet verwachten. Tijdens de lunch kan ik in een Spaanse krant alles lezen over de kroning van gisteren in Nederland

Voor het eerst sinds een paar jaar kunnen we weer met de trein naar Algeciras. Er is lang aan het baanvak gewerkt en de oude treinen zijn vervangen door splinternieuwe die lijken op de Hoge Snelheidstreinen. Een genot om in te zitten en te genieten van het voorbij glijdende landschap. Bergen – dalen – rivierbeddingen – dorpjes tegen de heuvels – vele ooievaarsnesten op de palen langs het traject en bij San Roque krijgen we de Rots van Gibraltar in het zicht. Dat staat echter voor morgen op het programma.

De bus staat voor het station als de trein aankomt en het is een klein stukje naar een van mijn favoriete hotels in Spanje: Reina Cristina in Ageciras, het oudste hotel aan de Costa del Sol, uit 1901 geloof ik.

We zijn hier een jaar niet geweest, door omstandigheden, en wij, zoals zij, zijn blij dat we weer op ons vertrouwde nest terug zijn. Er staat zelfs op elke kamer een schaaltje met fruit en een flesje water en bij binnenkomst van het restaurant wordt ons een glaasje cava (Spaanse champagne) aangeboden. Tot slot is er een heerlijk buffet waar iedereen met volle teugen van geniet!!! Een prachtige dag weer en de rondreis nadert langzaam zijn eind!