Het Moorse erfgoed dag 6: Sevilla

29 april 2013 - Sevilla, Spanje

29 april 2013: Sevilla

We zijn maar met een klein groepje en dat heeft voordelen maar soms ook nadelen. In Sevilla mag je in een monument niet praten  / lopen met een groep als je niet een officiële stadsgids hebt. Met 10 mensen zou de betaling van een gids een grote aanslag op de portemonnee zijn dus hebben we besloten de dag anders in te delen.

De chauffeur van de bus heeft ook zijn verplichte vrije dag vandaag maar dat is geen punt: op de hoek van de straat is een metrostation. We zitten namelijk altijd in de stad Sevilla en niet daarbuiten, recht tegenover het voetbalstadion van Sevilla. De spelers zitten zelfs altijd in “ons” hotel om zich voor te bereiden op de wedstrijd.

Ik heb afgesproken met onze vaste gids dat ik ga wandelen door de stad en de monumenten buiten uitleg zodat ze die ’s middags kunnen bezoeken als ze dat willen. Dus we lopen naar de metro – waarderen daar mijn kaart op – leggen aan iedereen uit wat ze moeten doen als ze op eigen houtje terug willen – en nemen de splinternieuwe metro naar het centrum.

Puerta de Jerez is de halte waarbij je midden in de stad uitstapt. In een straal van een paar honderd meter zijn de meeste bezienswaardigheden.

op het dak mooie uitzichtenWe gaan wandelen (paraplu mee want het begint te miezeren): San Telmo paleis, vroeger o.a. een zeevaartschool, nu van de deelregering – Hotel Alfonso XIII, het meest luxueuze hotel van de stad en daterend van de Expo van 1929 – Daarnaast de voormalige tabaksfabriek waar Carmen in vroeger tijden sigaren zat te rollen en waar nu studenten zwoegen op hun leerstof want het gebouw is in gebruik als universiteit. We zien de toren van de kathedraal al maar we gaan de andere kant op, richting rivier.

Daar staat de Arabische Torre de Oro, waar vroeger het goud uit Amerika werd bewaard en schuin daar tegenover het nieuwe Operagebouw (met een beeldje van Mozart op straat) en de 2e oudste Stierenarena van Spanje. Sinds een aantal jaren staat daar een standbeeld van een paard waarop de moeder van de huidige koning zit. Zij was een grote fan van een aantal stierenvechters en bezocht vele corridas. We gaan daar door het hek en links gaat een andere poort naar de straat erachter.

We zijn namelijk op weg naar een nieuwe bezienswaardigheid van de stad: Metropol Parasol op een groot plein waar vroeger een overdekte markt stond vanaf 1842.

Nu staat er een houten constructie, de grootste ter wereld (zegt men) en gebouwdluchtfoto Metropol o.l.v de Duitse architect Jürgen Mayer. Hij had de wedstrijd gewonnen die door de stad was uitgeschreven in 2004. De inhuldiging was voorzien in 2010 maar pas eind maart 2011 werd de Metropol Parasol officieel voor het publiek geopend. De houten constructie overdekt het hele plein en bovenop de parasols (sommigen zeggen paddenstoelen) is een wandelweg.

In 1973 moest de markt plaats maken voor een parkeerplaats maar toen men er aan dacht om die onder de grond aan te leggen stuitten ze op resten van een Romeinse kolonie.

Ondergronds bouwen moest van de baan en uiteindelijk werd gebouwd op het plein. De Romeinse resten zijn nog te zien en met een lift kun je omhoog voor de wandelpromenade met prachtige uitzichten over de stad!! Aanrader!!!!

boven kun je helemaal rondlopenNu: archeologisch museum, een aantal marktwinkels, een verhoogd plein, meerdere cafés en restaurants onder en in de parasols en een panoramaterras bovenop de parasols. Het hout kreeg een bekleding van polyurethaan (???) en op elke stukje constructie zag je een sprinklerinstallatie.

We hebben onze ogen uitgekeken ondanks de regen – koffie gedronken en daarna via de winkelstraat Sierpes weer terug naar de kathedraal gelopen. Het is bijna droog en op het programma staat nog de voormalige Joodse wijk Santa Cruz. Via een wirwar van straatjes en pleintjes (agua / vida / pimienta / Santa Cruz / las cruces etc) omen we in de straat die uitkijkt op de Giralda (de toren van de kathedraal).

Het is ondertussen lunchtijd en er staat een lange rij bij de ingang van de kathedraal maar we zien ineens dat de openingstijden zijn veranderd op maandag. Om half 3 sluit het hier dus het is nu in de rij staan of te laat komen.

De hongerigen gaan eten en bezoeken later het Alcazar met de tuinen – de nieuwsgierigen gaan in de rij, eten later en bezoeken daarna alsnog het Alcazar. Gelukkig is het de rest van de dag droog en zelfs de zon laat zich nog zien.

De rest van de dag is voor iedereen ter vrije besteding en later blijkt dat niemand zich een moment heeft verveeld. Het was (helaas) geen weer om even bij te komen aan de rand van of in het zwembad van het hotel maar tegenover het hotel is ook nog een groot winkelcentrum met El Corte Inglés erbij voor diegenen die nog niet genoeg gewinkeld hebben in het centrum.

Morgen krijgen we in Nederland een nieuwe koning! Hij heeft zijn Máxima trouwens in deze stad leren kennen. Men zegt op een feestje in de Italiaanse ambassade!

 

Foto’s