Karakteristiek Andalusië: 23 febr. – 2 maart 2017 (3)

26 febr. 2017: Cordoba

We gaan vandaag naar een ander hotel (Andújar) maar allereerst staat er nog een bezoek aan de Plaza de España op het programma voor we de stad verlaten.

We hebben het plein eergisteren bewonderd met de verlichting aan maar we willen het mooie plein ook nog zien bij daglicht. Dus uitstappen bij Plaza de América aan de palmenlaan en dan via het mooie Park María Luisa (was ooit de achtertuin van een paleis tot de schenking aan de stad in 1929) naar Plaza de España. We zijn lekker vroeg en alleen aan de kant waar je weer naar de bussen loopt is het druk: Japanners – Koreanen – Chinezen mogen allemaal even een foto maken. Zij er recht voor staande natuurlijk. Bij elke foto die ze nemen willen ze zelf ook op de foto terwijl wij meestal proberen een foto te maken zonder mensen.

Daarna gaat het richting Córdoba maar voor we daar aankomen drinken we eerst nog onderweg een kopje koffie (La Carlota – pleisterplaats vol met ooievaarsnesten). Het is namelijk zondag en in de ochtend is de moskee/kathedraal gesloten voor het publiek. Alleen kerkgangers die voor de mis komen mogen binnen maar die mogen dan ook niet rondlopen.

Dus wij maken eerst een wandeling door de stad: ik ga altijd met de groep naar een steegje vlakbij de kathedraal (bijna niemand weet het te vinden). Daar staat een fonteintje en iedereen die daar een slokje drinkt weet zeker dat hij/zij weer zal terugkeren naar deze mooie stad aan de Guadalquivir. In de 10e eeuw was de stad de belangrijkste stad in het westen (Bagdad was belangrijk in het oosten) onder Moors bewind met vele geleerden en de wetenschappen stonden op een zeer hoog niveau.

Daarna volgt een wandeling door de voormalige Joodse wijk: Judería. Hier staat de enige overgebleven synagoge van heel Andalusië, uit de 13e eeuw. Later is het een kerk geworden (in 1492 moesten alle Joden het land verlaten) en hierdoor is nog een deel van de oude synagoge te bewonderen. In deze wijk ook vele huizen met mooie patio’s (in mei zijn de wedstrijden wie de mooiste patio heeft) – vele winkeltjes (ze verkopen allemaal hetzelfde) en nu op carnavalszondag lopen er zelfs wat muziekgroepen. Het is prachtig weer maar door de drukte missen we op het einde van de wandeling een aantal mensen. Gelukkig is er mobiel telefoonverkeer en kan ik de achterblijvers weer opsporen.

Om 3 u gaat de moskee weer open en gaan we met de gids (verplicht) en met oortjes in (ook verplicht) het prachtige gebouw binnen (130 x 180 m en de grootste moskee buiten het Midden Oosten). In 4 periodes gebouwd en uitgebreid tussen de 8e en 10e eeuw. Er woonde vroeger zo’n half miljoen mensen in de stad.

Na de verovering van de Christenen kwamen er kapelletjes in – een kleine kathedraal en in de 16e eeuw besluit (onze) Karel V dat er in het immense gebouw een kathedraal gebouwd mag worden. Hij krijgt er later spijt van maar zonder de kathedraal zou het gebouw er waarschijnlijk niet meer gestaan hebben.

We verwonderen ons – luisteren naar de verhalen van de gids – doen een wens bij de wenspaal – en ik laat de gids (zij wist het niet) een Christusfiguur zien die is ingekrast op een pilaar.

Iedereen kan nog in de moskee blijven voor foto’s en na de wandeling over de Romeinse brug naar de overkant van de rivier is het tijd om in de bus te stappen voor de korte rit naar ons hotel in Andújar (hier in de buurt versloegen ooit Andalusische boeren een leger van Napoleon)

Morgen via Ubeda en Baeza naar Granada