Historisch Spanje 8 – 19 september 2019. Kras  (2)

Dag 5: Candelario – Parque Natural Monfragüe - Plasencia

Via Madrid – El escorial – Segovia – Avila – Salamanca is het op dag 5 tijd om naar het zuiden te rijden.

We volgen grotendeels de Ruta de la Plata die vroeger liep van Sevilla – Mérida naar Astorga. Betekent niet de zilverroute maar geplaveide route en aangelegd al door de Romeinen. Ze moesten een havenstad in het zuiden hebben om goederen uit het noorden naar Rome te verschepen. In de Middeleeuwen was dit de enige weg door dit gebied. De eerste belangrijke plaats in deze streek is Béjar, vroeger bekend om de textielfabrieken maar die zijn grotendeels weg. De textiel was geïntroduceerd door de Vlamingen in de 17e eeuw maar er was veel concurrentie met Cataluña. We moeten een stukje door deze stad rijden want onze bestemming voor de koffiepauze is het prachtige bergdorp Candelario (Maria Lichtmis! – 2 februari)

Het stadje met 1000 inwoners ligt op meer dan 1100 m hoogte en de mensen lijken te leven tussen hemel en aarde. We gaan even wandelen door een paar straatjes en wat opvalt zijn de halve deuren voor de voordeur: om de sneeuw buiten te houden. En vele huizen hebben als buitenmuur een muur van dakpannen. We lopen de straat omhoog naar het stadhuis en ik wil de kerk gaan bekijken maar als ik de dame heb gevonden die de sleutel heeft, vertelt ze mij dat er een nieuwe vloer in de kerk wordt gelegd en dat er niemand in mag, zelfs niet voor de kerkdienst. Dus lopen we een stukje door en komen uit bij een hamdrogerij. De deur staat open dus we kunnen even een kijkje nemen en ik kan vertellen over het proces van het drogen van de ham. Daarna is er tijd voor koffie op het plein waar de bus ons uit heeft laten stappen (de rest is nog dicht) en dan kunnen we een stukje doorrijden via een smalle weg naar Santuario Virgen del Castañar.

De Maagd van de kastanjeboom is de patroonheilige van Bejar en ooit is er een beeld gevonden van Maria in een kastanjeboom. Na de vondst en het bidden voor de maagd verdween zelfs de pest in de stad. Hier tegenover ligt de oudste arena (Plaza de Toros) van Spanje: uit de 17e eeuw. Eerst helemaal van hout en begin 18e eeuw onieuw gebouwd en de tribunes zijn nu van steen. De oudste ronde arena van Spanje en sinf=ds de jaren ’90 een nationaal monument.

Het is dan niet ver meer naar de grens met een nieuw autonoom gebied: Extremadura. Onderweg houden we een pauze om wat te eten en dan is onze volgende bestemming Parque Monfragüe. Nationaal park met vele karakteristieke planten en dieren waaronder de gier – zwarte ooievaar – uil - lynx etc. en  vele steeneiken – kurkeiken – heide. Vanaf oktober tot half december lopen de zwarte varkens in deze uitgestrekte gebieden om zich vol te eten met eikels waardoor het vlees van de ham een aparte smaak krijgt. In Villareal de San Carlos is een infocentrum en een ruimte waar we een mooie film kunnen zien over de planten – de dieren en de seizoenen in dit uitgestrekte gebied: 18.000 hectare.

Met een groot deel van de groep ga ik een wandeling maken (de gele route) van 2,7 km. Volgens de mensen die hun hele leven tussen de bergen leven lijkt dit voor hen een vlakke wandeling maar voor ons, mensen uit de polder, zijn er toch heus een aantal klimmetjes en dalingen en smalle paadjes.  Maar de wandeling op zich is prachtig met mooie uitzichten op o.a. de Taag en de omgeving. We zien dat de Taag nog maar heel weinig water heeft en dat terwijl er in het oosten van het land hele gebieden onder water staan van wolkbreuken (Gota fría)

Na de wandeling moet iedereen even bijkomen en wat drinken en dan rijden we naar Salto del gitano: de rots waar tientallen gierenparen leven. We zien er genoeg op de rots zitten aan de overkant van het water en er cirkelen velen hoog in de lucht maar als we even wachten wordt ons geduld beloond. Een paar gieren komen vlak boven ons langs vliegen op zoek naar voedsel en iemand vertelt een gier te hebben gezien met een muis in zijn snavel. Prachtige beelden en we zijn meer dan een half uur zoet met kijken.

Rond half 6 rijden we naar ons hotel in de Jertevallei, beroemd om de kersen in de zomer: Plasencia. Morgen bezoeken we de steden Cáceres en Trujillo, juweeltjes van steden en geboorteplaatsen van een aantal veroveraars van de Nieuwe Wereld