Historisch Spanje 12 juni – 12 dagen - Kras (1)

12 juni 2016 - Candelario, Spanje

Historisch Spanje 

12 juni heb ik weer een reis gemaakt waarin ik door steden kwam waar ik heel lang niet geweest was en er zaten zelfs voor mij een paar nieuwe bezienswaardigheden bij. Ik ga een paar blogjes schrijven over de nieuwigheden want de andere steden is gesneden koek en daar heb ik al heel vaak over geschreven.

stiltekapel kathedraal MadridEerste bezoek was aan Alcala de Henares waar dit jaar het Cervantesjaar uitbundig wordt gevierd. De  volgende dag was Madrid aan de beurt en ook daar ben ik dit jaar al een aantal keren geweest.

Tijdens ons bezoek aan het San Lorenzo del Escorial konden we het klooster-incl. overvliegende vliegtuigenpaleis – pantheon niet in want de koning kwam lintjes uitdelen. Leuk om te zien maar voor de gasten wat minder omdat er geen kans was om alsnog het complex te bezoeken. ‘s middags in Segovia een leuke meevaller: het Alcazar was gratis op dinsdagmiddag!! Leuk meegenomen. De volgende dag bezoek aan Avila en in de middag, in de regen en de kou, door Salamanca gewandeld en de torens van de kathedraal beklommen.

Candelario, een prachtig bergstadje in de prov. SalamancaDe volgende dag was voor mij weer een leuk uitje. Jaren geleden, nog met mijn leerlingenreizen, heb ik ooit een reis georganiseerd naar Extremadura. Via Salamanca naar de stadjes Bejar en Candelario en verder. Nu, na jaren, kom ik er weer terug en we hebben heerlijk gedwaald door de straatje  Candelario, met slechts 1000 inwoners en op een hoogte van 1.135 m lijken de inwoners te leven tussen hemel en aarde. Het zijn afstammelingen van herders uit Asturias die eeuwen geleden deze kant op kwamen om te leven in de bergen van de Sierra de Candelario. Hoogste piek is hier de Pico de la Ceja met 2425 m hoogte. Het is een uniek en typisch dorp in de Sierra. Ongerept en met sfeervolle huizen. De smalle steegjes en straatjes dalen en klimmen door het stadje.

Het stadje ligt vlakbij Bejar en de geschiedenis van beide plaatsen loopt nauw typische deur voor de voordeur: sneeuw kan niet naar binnen als de voordeur openstaatsamen. De Sierra de candelario is een natuurpark van de Biosfeer van de Unesco: kastanje- en eikenbossen. Middel van bestaan van het stadje is al sinds de 16e eeuw de varkensteelt en het maken van worsten en hammen etc.

De huizen zijn soms eeuwenoud en hebben een eigen lokale architectuur: vaak 3 etages en de toegang is zo dat er wel licht binnen kan. De voordeuren hebben nl. allemaal een halve deur ervoor. Ze kunnen zo de voordeur open laten staan voor het licht en ook de dieren kunnen niet via die opening naar binnen. Op de 3e etage is meestal een houten balkon waar op een vuur het varkensvlees werd geroosterd.  De halve deur wordt ook gebruikt de zijmuren hebben dakpannen!!tijdens de slacht: de voorpoten gaan op het bovenstuk en de boer kan het dier zo makkelijk vasthouden. Het bloed en de slachtafval loopt gewoon via de gootjes in de straten weg. Naast de typische woningen zijn ook de bewoners typisch met hun eeuwenoude, vooral religieuze, traditie en feestkleding. Bekendste feest is: Candelaria = Maria Lichtmis. Honderden kilo’s vlees worden uitgedeeld aan de bezoekers. Candelaria was de maagd die werd aanbeden door de rijke families uit de omgeving. We dwalen door de straatjes en verbazen ons over de rust, de mooie huizen en de natuur. Er zijn 2 gelegenheden om koffie te drinken en we kletsen wat met de bewoners. Dan via een smalle binnenweg naar

de Maagd van de kastanjebomen in haar kerkje naast de arenaBejar: Hoog op een richel, boven het voormalige textielstadje (en dus met veel gesloten textielfabrieken) en via een smalle weg vanaf Candelario te bereiken liggen: Het Santuario Virgen del Castañar: patrones van Bejar. Tussen kastanjebomen. Het beeld was gevonden door een herder in een houten kistje bij een kastanjeboom. Na het vinden ervan verdween de pest in de stad dus er moest een kerkje komen gewijd aan deze maagd en op de plek waar het beeldje was gevonden. De kerk is open en na het inwerpen van een euro in een automaat wordt het hoofdaltaar verlicht.

gedeeltelijk met stenen tribunes

Ernaast dus (en het is open want er wordt gewerkt) ligt de Plaza de toros: uit de 17e eeuw – eerst in hout en begin 18e eeuw in steen en 8 hoekig. Het is de  oudste ronde arena in Spanje en monument sinds 1998. We kunnen een kijkje nemen want de poort staat open. Wel drassig op het zand want het heeft de dag ervoor veel geregend (wij waren toen in Salamanca).

Dit zijn de laatste plaatsjes van Castilla. We gaan op weg naar Extremadura!! Lange tijd niet geweest

Hier nog een filmpje van de overvliegende straaljagers.

3 Reacties

  1. Cor van Loon:
    27 juni 2016
    Fijn om je verslag weer te lezen. Voor mij ook veel bekende stadjes en musea. Jammer dat het toch geen standvastig weer is. Toen ik indertijd in Segovia was zijn we net niet aangespoeld. Groetjes en nog een mooie zomer.
    Cor van Loon
  2. Mary meeuwenoord:
    27 juni 2016
    hoi Tonny,
    geweldig om jouw reisverslag nog eens na te lezen.
    Dan blijft de herinnering aan deze trip voor ons springlevend.
    Je reisbegeleiding was top en ook de flamingoavond was een ware verrassing.
    BEDANKT
  3. John Groenhuizen:
    28 juni 2016
    Hallo,
    Geweldige reis onder jouw leiding.We zitten al enige dagen na te genieten! Wat een perfect idee om de reis op je blog te zetten, waardoor we de vele info nog eens op een rijtje hebben. Ik smacht dan ook naar deel 3 van je verslaat t.w. De laatste dagen.