Camperreizen 2020: de 5e trip:  Stukje Duitsland aan de Rijn 14 – 24 juni 2020 (4)

19 – 22 juni 2020: Rees aan de Rijn (2)

21 juni 2020: het oorspronkelijke plan was om hier 2 nachten te blijven maar de fietsmogelijkheden zijn hier volop aanwezig dus we plakken er nog 2 nachten aan. Bovendien staan we op een prachtige plek en hebben we gezellige Nederlandse buren die af en toe een praatje komen maken. We besluiten vandaag fietstocht 4 uit het boekje te maken: de klassieke tour en die brengt ons o.a. naar Xanten met de overblijfselen van een Romeinse stad. De rit is iets meer dan 30 km en onze elektrische vouwfietsen moeten dat kunnen halen zonder op te laden, zeker als we niet met de volledige ondersteuning fietsen.

Het is prachtig weer zonder al te veel wind dus dat wordt geen probleem vandaag. In Rees gaan we dus weer met het pontje over (mondkapje!!!) en het is druk met fietsers op deze zonnige zondag. Aan de overkant gingen wij gisteren rechtsaf richting het noorden, nu slaan we linksaf en ook hier fietsen we een tijdje over de dijk met zicht op de Rijn. Na een tijdje bereiken we een recreatiegebied  van de Xanten Nordsee en Südsee: een groot recreatiegebied met zwembad – 2 havens met plezierboten – een strandje. Hier kun je alle mogelijke watersporten beoefenen en dankzij het mooie weer is het druk.

Wij bereiken Xanten maar voor we de stad bereiken bezoeken we eerst de resten van de Romeinse Colonia Ulpia traiana: een Romeinse kolonie voor veteranen van de Castra Vetera, een kamp toentertijd dichtbij. De stad lag in die tijd aan de Rijn en was een Romeinse havenstad en bewoond tussen de 1e en 4e eeuw na Chr. De Franken hebben uiteindelijk de stad verwoest eind 3e eeuw en de kolonie werd verlaten. Later is vlakbij de Middeleeuwse stad Xanten ontstaan en waardoor een deel bewaard is gebleven. Wel zijn vele stenen gebruikt voor de huizen en stadsmuren van de nieuwe stad. Xanten lag aan de Via Romano: de weg die liep via Kalkar en Kleve naar Nijmegen.

We zetten de fietsen op slot bij de Romeinse stad en mogen, dankzij corona, gratis naar binnen want het museum in het complex is gesloten. Het archeologisch park is deels gerestaureerd en een aantal gebouwen zijn gereconstrueerd. Deels overgebleven is de haventempel – amfitheater – een deel van de stadsmuur met torens.

Daarna fietsen we een klein stukje door naar de middeleeuwse stad Xanten die al eeuwen ook een pelgrimsoord is. De Sankt Victors dom is genoemd naar Victor: een Romeinse soldaat die hier ter dood werd gebracht omdat hij weigerde, samen met zijn legioen, offers te brengen aan de goeden van Rome. De stad heeft 22.000 inwoners en op de markt en in de smalle straatjes is het gezellig druk. We drinken koffie op een terrasje (gegevens invullen vanwege corona)  en fietsen daarna verder.

We moeten hier bij Xanten weer met een pontje naar de overkant en we moeten hier even wachten voor ook wij meekunnen. Aan de overkant van Xanten ligt Bislich, een dorpje dat al bestond in de vroeger middeleeuwen en vanuit hier fietsen we weer richting het noorden, over de Rijndijk. Iets verderop ligt Mehr, zogenoemd naar een drooggevallen meer in de 13e eeuw. Bij Haffen komen we ook weer terecht op de sculpturenroute die eindigt in het park bij de stadsmuur van Rees. Prachtige tocht om te fietsen en zo dichtbij Nederland!

Maandag 22 juni: we doen het kalmpjes aan vandaag en na het ontbijt fietsen we even naar de supermarkt vlakbij maar in de middag besluiten we even de fiets te nemen naar Kalkar aan de overkant van de Rijn. Op maandag gaat er echter geen pontje dus moeten we de Rijnbrug oversteken met de fiets. Auto’s en vrachtauto’s razen je voorbij en er is slechts een smalle rijbaan voor de fietsers (eigenlijk de voetgangers want we zien fietsers ook op de rijbaan).

Mensen van onze leeftijd herinneren de naam Kalkar voornamelijk vanwege de kerncentrale die hier gepland was en in 1985 werd opgeleverd. Na heel veel protesten van Duitsers en Nederlanders werd de centrale gesloten in 1991 en is nooit als zodanig in gebruik genomen. In 1995 kocht Hennie van der Most het complex en maakte er een pretpark van met een paar hotels (we zijn hier dus een paar dagen geleden langsgefietst): Kernwasser Wunderland en sinds 2005 is de naam Wunderland Kalkar. Maar wij fietsen nu naar het mooie historische centrum met op de markt mooie gevelpanden – een oude apotheek – het gotische raadhuis en de St. Nicolaikerk. Ook Kalkar was een Hanzestad. De lucht wordt donker en we fietsen snel terug om voor de bui bij de camper te zijn

Dinsdag 23 juni breken we op en gaan nog een klein stukje verder richting Nederland voor we naar huis rijden. Het oorspronkelijke plan was om een dagje naar Kleef te rijden maar het is ontzettend warm weer geworden en we gaan, net als onze buren op de camping, naar Goch. De naam Goch zit in mijn herinnering als de plaats waar mijn opa en oma van moederskant een aantal jaren hebben gewoond beginjaren 1900. 3 ooms van mij zijn hier geboren en geen idee wat mijn opa hier is gaan doen. Hij was schoenmaker en de familie woonde in Boxtel en bij Wesel vertelde ik al van het Duitse lijntje: Boxtel – Goch – Wesel – Hamburg. Waarschijnlijk is daar op dat moment voor hem werk geweest. Jarenlang is daar een Nederlandse Margarinefabriek gevestigd en rondom de stad was vlasbouw. Er is nog steeds 2 x per jaar een vlasmarkt in de stad.

De camperplaats is groot en we vinden een mooi plekje (naast de buren van Rees die vlak voor ons hier naar toe waren vertrokken. 5 euro per nacht  staangeld is niet echt duur. Het is warm – we wandelen langs de Niers – doen boodschappen en fietsen even door het oude centrum. Voor de rest van de dag houden we rust. als uit het niets horen we in de middag wat lawaai: een paar achter ons heeft een mini-tornado de luifels van 2 campers doen omwaaien over het dak: kapot. De rest van de camperaars heeft nergens last van maar we zetten voor de zekerheid de luifel even vast met een paar stormbanden.

Woensdag 24 juni: het is niet ver naar huis. Rond het middaguur komen we aan in Waalwijk. In 11 dagen hebben we niet meer dan 325 km gereden. Je hoeft niet altijd ver van huis om wat moois te zien. Vorig jaar hebben we langs de Moezel getrokken maar ook langs de Rijn is veel te zien en ook veel te wandelen en te fietsen.

Een weekje thuis en dan gaan we op pad naar het land dat al lang op ons lijstje staat en waar we in maart naar toe wilden. Helaas gooide corona roet in het eten. We vertrekken 3 juli naar Denemarken want de grenzen zijn net open gegaan voor Nederlanders!! Wordt dus vervolgd