Baeza en Ubeda
Dag 3 van de reis temperamentvol Andalusië.
Deze reis is voor mij de enige kans om in de 2 mooie stadjes te komen van de provincie Jaen. Baeza was de 1e stad in Andalusië die werd heroverd op de Moren in de 13e eeuw. Het werd herbevolkt door Castilliaanse ridders en er kwamen vele paleizen en kerken. De grootste bloei was in de 16e eeuw en hierdoor zie je vele renaissance gebouwen. In de Romeinse tijd was het de graanschuur voor de staat. Moorse vluchtelingen gingen massaal naar Granada waar ze de wijk Albaycín (= Baeza) stichtte.
Tijdens een wandeling door het stadje (na eerst met 33 personen op hetzelfde terras te zijn neergestreken voor de koffie - met 1 man personeel!!!!) hebben we kunnen bewonderen o.a. het mooie dorpsplein met de voormalige graanschuur - Plaza del Populo met de voormalige slachterij en stadspoort met ereboog voor Karel V (hij kwam hier langs op weg naar zijn bruiloft in Sevilla) - de oude universiteit, later de middelbare school, met nog een klaslokaal van de dichter Machado die hier Frans doceerde - een prachtig Romaans kerkje met nog fresco's en daarachter het museum van de Semana Santa (Goede week) processies - de kathedraal etc.
Na een heerlijke lunch en een uurtje pauze is het tijd voor het 2e stadje op maar een paar kilometer afstand: Ubeda. Ingenomen door de Christenen een paar jaar na Baeza en ook hier kwamen Castilliaanse ridders te wonen. De moskee wordt een kerk - de huizen krijgen een mooie buitenkant maar het stratenplan is nog helemaal Moors gebleven.
Hier lopen we ook door het stadje en zien o.a. de parador (staatshotel in een voormalig paleis) met ernaast de Salvadorkerk: ontworpen voor de secrataris van Karel V. De kerk is nog steeds privé-bezit en heeft een mooi interieur. Het stadhuis was vroeger een veilinggebouw. Vlakbij in een oud paleisje waar een man woont die al bijna zijn hele leven antiek verzamelt uit de wijde omgeving en van vele eeuwen. Je kijkt je ogen uit. Eindelijk is ook de kerk Santa Maria de los reales alcazares gerestaureerd. Deze kerk was jaren gesloten en staat op de resten van een oude Moorse citadel (alcazar = burcht) Hier is na de herovering de allereerste mis opgedragen
En ik ga nooit uit Ubeda weg zonder een kopje koffie te drinken in de bejaardensoos. Hier is dagbesteding voor de ouderen van het stadje en in de barruimte zitten de mannen te kaarten en vooral domino te spelen en ze vinden het steeds geweldig als er weer een grote groep buitenlanders binnen komen vallen.
En 's avonds terug in Baeza is het tapa-tijd. In de bodega vlakbij gaan we altijd met de liefhebbers de typische tapas eten van de streek o.a. pipirrana (rauwkostsalade van tomaat - wortel - paprika - ui - etc) - manchego kaas en serrano ham - gebakken chorizo worstjes - lomo met champignons - ochios (oliekoek met paprikapoeder) en tinto de verano (zomerwijn) en koffie toe. En met een volle maag rollen we naar buiten. Tot morgenochtend bij het ontbijt hebben we geen honger meer maar het was wel gezellig. Mooie afsluiter van een prachtige dag
