15 daagse Klassiek Spanje: dag 6

6 juni 2013: Alicante – Elche – Purullena – Granada

Vlakbij Alicante ligt Elche, een van de oudste plaatsen van Spanje. Ver voor de jaartelling hebben de Iberiërs (een berberstam) hier een nederzetting gehad en uit die tijd is ook een beeldje gevonden: La Dama de Elche. De Feniciërs hebben hier grote palmenwouden aangelegd, de grootste in Europa en schattingen gaan uit van 200.000 dadelpalmen. De vrucht wordt gegeten – het hout wordt in de bouw gebruikt – van de takken worden bezems gemaakt en touw – van het touw maken ze alpargatas (espadrilles = touwschoenen). En op palmzondag gaan de bladeren aan de balkons, soms mooi gevlochten. Buiten de palmbomen staan er ook andere bomen in de parken zoals de kapokboom, in Spanje Palo borracho genoemd (dronken paal / bierbuik: als het regent vangt hij water op in de stam)

We drinken koffie in de stad en dan gaat het verder richting Murcia en het landschap wordt grilliger. Er is weinig verkeer op de weg maar af en toe gebeurt er toch wel eens een ongeluk. Vlak voor de lunchstop bij Puerto Lumbreras is het raak: een auto total loss maar de bestuurster staat er gelukkig naast en kan het navertellen.

De woestijnachtige streek begint bijna op een maanlandschap te lijken. De aarde is roodbruin en weinig vruchtbaar en wordt vooral gebruikt voor keramiek en pottenbakken en die winkels met aardewerk zien we heel veel als we Purullena binnenrijden aan de rand van de vlakte van Baza. De streek is erg aangetast door erosie en arm. De bodem is van tufsteen en makkelijk uit te graven en bijna iedereen her (en ook in Guadix) woont in een grotwoning.

Jaren terug ben ik er geweest en heb toen een jongen ontmoet die op een heuveltje 3 grotten beheert van zijn familie. In 1 woont hij met zijn gezin, in de grot boven (met een trap binnen gewoon omhoog) heeft hij inrichting zoals men leefde in de jaren 50 en buitenom naar boven is een grotwoning vol met museumstukken uit de omgeving. Binnen is het zomer en winter 18 graden – er is elektriciteit en water en koken gebeurt op butagas, maar dat doen nog steeds heel veel mensen in Spanje.

Ons hotel voor vannacht staat op de heuvel bij de Albaicinwijk van Granada maar het is nog vroeg dus maken we nog een wandeling van Mirador San Cristóbal (daar gaan we vanavond naar de flamenco!!) naar Mirador San Nicolás, dwars door de wijk. Albaicín is genoemd naar de (Moorse) inwoners van Baeza die na de herovering door de christenen vluchtten naar Granada en hier in een nieuwe wijk gingen wonen. Vanaf de laatste mirador hebben we een mooi uitzicht op het Alhambra met de sneeuw van de Sierra Nevada op de achtergrond

Naar het hotel – even opfrissen – naar de flamenco – genieten van de show – slapen want morgen is er weer een dag