Polen en de Baltische staten: 15 dagen – Kras (5)

Dag 5: Gizycko – Wolfsschanze – Swieta Lipka

We gaan vandaag een tocht maken in het merengebied van Mazurië. Ons hotel ligt al prachtig aan een meer en we hebben vanaf de kamers een prachtig uitzicht. Ons eerste bezoek vandaag is de stad Gizycko, op een landengte tussen 2 meren.

In de Pruisische tijd heette de stad Lötzen en er is een ruïne van een burcht van de Duitse Orde. In de 18e eeuw is er een kanaal aangelegd tussen de 2 meren en in het stadje is een houten draaibrug uit halverwege de 19e eeuw, die met de hand bediend moet worden . we houden hier de ochtendpauze en men kan even kijken bij de bediening van de brug – koffie drinken aan het haventje en/of lopen naar de resten van de oude burcht.

Rond 12 uur rijden we naar een bijzondere plek: Wolfsschanze (wolfsnest) bij de plaats Gierloz.

In de oorlog lag hier de praktisch onzichtbare commandopost voor het Duitse oostfront waar Hitler zo’n 800 dagen heeft verbleven. Op een terrein van 18 hectare stonden 80 gebouwen waarvan zo’n 50 bunkers van o.a. Hitler en ander nazibazen. Muren van 8 m dik – men had eigen elektriciteit – vliegveld – spoorlijn – bioscoop en door camouflage van namaakbeplanting (die wisselde met de  seizoenen)  vanuit de lucht niet te zien.

Op 20 juli 1944 vond er een mislukte aanslag plaats op Hitler, geleid door Claus von Stauffenberg. Bij terugtrekking van de Duitse troepen in januari 1945 hebben ze zelf alles opgeblazen.

We worden rondgeleid door een zeer goed Engels sprekende gids die vele bijzonderheden weet te vertellen en we zijn na anderhalf uur zeer onder de indruk van haar verhaal en van de dingen die we  gezien hebben.

Rond 4 uur rijden we naar onze laatste bestemming voor vandaag; Swieta Lipka (de heilige linde): in de 14e eeuw had een ter dood veroordeelde berouw van zijn zonden en werd in zijn gebeden gehoord door Maria. Zij zendt hem een mes en hout en beveelt hem een Mariabeeld te snijden. Hij maakt dan zo’n prachtig beeld dat de rechter hem vrijspreekt want men vond dat er een wonder was gebeurd. Er wordt een kerk gebouwd en later verbouwd in barokstijl en er komt een stroom van pelgrims op gang. De kerk ligt zelfs aan de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. We bewonderen de kerk maar mensen zitten te wachten op de mis die op het punt staat te beginnen dus we storen niet langer. Tijd om nog even wat te drinken op een terrasje en dan rijden we terug naar het hotel. Een aantal schuiven weer aan voor het buffet en anderen besluiten a la carte te eten. En ’s avonds wordt er zelfs voor een (kamp)vuur gezorgd door de kok van het hotel

Morgen de zuidkant van Mazurië en vervolgens een lange rit naar Litouwen