De Niger

De Niger

Dinsdagochtend 11u en koffietijd: Dirk gaat op de muziek af op het festivalterrein. Het geheel is nog in opbouw maar overal verschijnen spontaan groepjes die muziek maken. Het is al heel warm en ik kies even voor een terras aan de Niger. Hier speelt zich het gewone leven af.

Ik bestel een coca cola en ga er eens voor zitten met de camera.

Opeens zie ik links aan de scheidingsmuur 2 grote hagedissen (salamanders? – leguaantjes?) bij elkaar zitten en ik besluit omhoog te gaan en een foto te maken →

oeps, aan de andere kant van de muur aan het water staan 2 pikzwarte mannen in hun blootje hun (enige) kleren te wassen. Uit fatsoen besluit ik de foto maar niet te nemen. Korte tijd later probeer ik het weer maar nu staan ze zich helemaal in te zepen.

O.K. Links van het terras is verboden te kijken. (het terras is ommuurd)

Dan voor mij, in het water: er varen kleine bootjes in het midden van de Niger met vissers die hun netten uitgooien. Dan varen ze er omheen en slaan met stokken op het water in de hoop dat de vissen de netten in zwemmen. De visjes die er leven zijn mini – de grootte van een ansjovis maar iets platter. De vangst gaat op een grote hoop en moet in de zon drogen voor ze verkocht worden.

Aan de overkant van de Niger zie ik een klein dorpje. Mini-bootjes (pinasses) varen heen en weer om mensen over te zetten die inkopen komen doen of juist spullen willen verkopen.

Aan de oever, recht onder mijn stoel liggen een aantal pinasses: voor 10.000 CFAS mag je een uur over de rivier varen.. wij hebben vorig jaar al met zo'n boot gevaren, de hele dag, van Mopti naar Djenne dus wij hoeven niet. Kleine kinderen zitten in een ander bootje. Zij gooien water in de boot om vervolgens te hozen. Ze trekken en duwen aan het bootje en het komt nog los van de oever ook. Zij weg, en er komt een oude man op de boot om zijn broek te wassen en er naast zijn behoefte te doen. Hij weg en dan volgt er een oude dame die met kleren en al aan alles omhoog haalt en gaat zitten in het water om haar behoefte te doen. En dat allemaal tussen de scheidingsmuren van het terras.

Aan de rechterkant van de muur staan veel vrouwen de (af)was te doen in het water en langs de schuine helling van de oever ligt de was te drogen. Met die hitte geen probleem.

Net daarnaast is het festivalterrein: een drijvend podium in de rivier met daarachter een botel voor deze week. Normaal vaart deze boot op en neer naar Timboektoe als er genoeg water in de Niger is.

En daar is ook de grotere pont waar net een kleine vrachtwagen op kan en wat voetvolk en een enkele brommer.

Dus vanuit een terras hoef je je helemaal niet te vervelen.

Ook hoe wij ons hier verplaatsen is een verhaal apart

Wordt vervolgd